bijten

{{bijten}}{{/term}}

I 〈onovergankelijk werkwoord〉

1 [de tanden in iets zetten] bite

2 [sterk prikkelen] sting ⇒ smart

3 [scheikunde] bite into ⇒ be corrosive

♦voorbeelden:

1   in een appel bijten • bite an apple

     van zich af bijten • give as good as one gets, stick up for oneself

2   de wond bijt geweldig • the wound stings terribly

     peper bijt op de tong • pepper burns the tongue

3   het zuur bijt in de plaat • the acid bites into the plate

II 〈onovergankelijk, overgankelijk werkwoord〉

1 [de tanden zetten in] bite

♦voorbeelden:

1   ik zal je heus niet bijten • I won't eat you

III 〈overgankelijk werkwoord〉

1 [door bijten in een toestand brengen] bite

2 [kortaf zeggen] bite (at) ⇒ snap (at)

♦voorbeelden:

1   iets stuk bijten • bite something to pieces

¶   elkaar niet bijten • be compatible, not be contradictory 〈bijvoorbeeld van opvattingen, ideeën〉